|
|
Zomaar, vanuit het 'niets' begonnen en nooit meer gestopt.
Geïnspireerd door de groten in de kunst en de 'kleine', pure singer-songwriters van nu heb ik mij vanaf het begin verwonderd over wat er ontstaat als de emotie de plaats van het woord inneemt. Die verwondering is altijd gebleven want vanuit de donkere diepten van mijn denken komen beelden die niet in woorden te vangen zijn. En die beelden vormen een idee in mijn hoofd, een idee dat zich op het doek verder ontwikkelt om tenslotte toch tot woord te komen. Zo, door middel van het 'praten' via beelden ben ik tot de ontdekking gekomen dat mijn verbeeldingen emoties oproepen die sterk van mijn emoties verschillen maar toch op een wonderbaarlijke manier bij elkaar kunnen komen. Het grote verschil tussen beeld en woord, het ontdekken dat beiden hetzelfde doen ontstaan en de vaak gestelde vraag, welke stijl is het, ik weet het niet. Maar het is mij onbelangrijk mijn werk of wat anders dan ook in een kader te zetten. Laat het gevoel spreken, laat de emotie toe en geef het een eigen plek. Jan |