|
Natuur en vrijheid zijn altijd mijn deel geweest en zij zijn de grote inspirators voor mijn denken en doen.
Mijn creatieve krachten kwamen los met het ontwerpen en maken van kinderkleding waarna er een 'stille' periode volgde. En in die 'stilte' groeide mijn behoefte uiting te geven aan mijn bewondering voor het 'gewone', voor dat wat gebruikt is en zo onverschillig opzij gezet wordt, maar nog meer voor de mens, de gewone mens, de mens die zo vaak wel bekeken maar niet gezien wordt. Men spreekt wel eens over de rode draad in het leven, mijn rode draad leidt mij over immer kronkelige paden waarbij ik steeds weer uitkom bij wat mij altijd zal bezig houden, de tegenstellingen in mijzelf. Er is een voor mijzelf onverklaarbaar gevoel voor devotie dat tot uiting komt in mijn beelden, Maria, vorm gegeven in cement en ruige steen en mijn portretserie van hen, die wij dagelijks tegenkomen sluit daarbij aan. Het is mij niet te doen om bewondering, het is erkenning die ik vraag voor ieder waar langsheen gekeken wordt want zonder de 'gewone' mens is er geen schoonheid. |